Vridos

WHV HS 4-Vridos HS 2 (1-3)

Op stap met H2 de ongenaakbaren.
Na verzameld te hebben, drie vaste spelers en twee ingehuurde derde teamspelers, vertrokken we richting Asperen alwaar de nummer vier van de ranglijst op ons zou staan wachten. Alsof het was afgesproken kwamen daar bij de Schildkamp nummer zes en zeven gelijktijdig aan. Deze twee hadden ons H1 zien en helpen winnen van AVVA en ons D1 jammerlijk zien verliezen.
Dat deze sporthal opgeknapt dient te worden en dat de Gemeente Lingewaal daar geen heil in ziet was snel te bemerken. Twee heren teams in een veel te kleine kleedkamer kan in deze tijd niet meer. Dus op naar de volgende kleedkamer. De daar aanwezige heren waren snel vertrokken zodat we dit kamertje voor ons zelf hadden. Over een jaar of twee tot drie verwachten onze gastheren in een nieuwe hal te kunnen gaan spelen.
Na lang zoeken kwam toch voor een ieder het goede shirt met broek uit de tas naar voren. Blijkt achteraf dat degene met nummer 7 dit keer de beurt kreeg een verslag te schrijven. Daar sta je dan al ingehuurde speler met, naar ik zo om me heen keek met de minst gemaakte speelminuten in ieder geval dit seizoen. Maar ja vanaf de bank heb je tenslotte het beste overzicht zo zou achteraf blijken.
Onze man met nummer 1, die zoals bekend wekelijks “ zo strak staat als een snaar” kon direct beginnen op de mid. Ko met nr. 9 mocht zich gaan uitleven als spelverdeler. Verder konden de heren van 2 het zelf wel invullen.
Dat H2 in de eerste set wat aanpassings problemen hadden kwam alras naar voren. Niet gewend met twee nieuwe wilskrachtige en ballen opeisende spelers te moeten spelen liep men de eerste set telkens achter de feiten, zeg maar punten aan. Ondanks de aanmoedigen van de bank moesten we deze set, 25-21 laten aan onze gastheren. Zou de schrik ons nu om het hart slaan en een smadelijke nederlaag lijden? Nou dan ken je H2 niet. Ze keken elkaar eens goed in de ogen en bespraken wat niet goed ging en wat wel. Op de bank blijkt het goed te zijn gegaan vandaar dat startopstelling blijft staan.
Set 2 liet een gelijk opgaande strijd zien. Vooraf werd de tegenstander echter niet onderschat want bij ons thuis hadden deze mannen een nipte 3-2 verlies opgelopen. We waren gewaarschuwd. Hulp kwam er ook in deze set en wel van Patrick die z’n pa en de rest kwam aanmoedigen. Zelf had hij een goed resultaat met H1 behaald en gunde dat natuurlijk ook H2. We hadden een tweede time out nodig op 22-24 om uiteindelijk deze set in ons voordeel te kunnen beslissen in een mooie 23-25, spannend tot en met de laatste bal.
Omdat we het nu onder de knie hadden hoe te winnen van deze tegenstand en de bank toch gezelschap had gekregen bleef ook de opstelling in set 3 ongewijzigd. Dat hebben de tegenstanders dat ook ondervonden, met scherpe en gevariëerde aanvallen werd WHV 4 op de knieën gekregen setstand 14-25. Fozzie met nr. 1 had hier een groot aandeel in. Hij trok het hele team mee in een overwinningsroes.
En dan set 4, wat te doen. Gaan voor een 3-1 overwinning en zo 4 punten aan het machtige totaal toevoegen of nemen we risico en zetten we bank in. Er werd al gesproken wanneer kunnen we kampioen worden, kunnen we het riskeren om punten te morsen en pas de 12e april ons kampioenschap te vieren en dan wel met de Burgemeester op de tribune of nemen het zekere voor het onzekere. De bankzitter gaat graag op safe, de opstelling blijft gehandhaafd.
Met wat stukjes banaan en de veel te duur aangeschafte marsreep, wij zijn in onze kantine toch wel erg goedkoop, nam deel 4 van de wedstrijd een aanvang. Of het aan de bank lag of aan de spelers in no time stonden we op 9-24 en wat gebeurd er, onze langste buitenaanvaller stapt uit het veld en maant nummer 7 naar de opslagplaats. Verrast door deze actie moest de schrijver van dienst snel zijn papieren in order maken om deze actie goed bij de bond op papier aan te bieden. Ondertussen staat 7 daar al met de in zijn handen geduwde bal, stuitert een paar keer en denkt wat zal ik doen hard, zacht of in het net. Dan klinkt het fluitsignaal en wat wordt het, een halfzacht balletje dat gelukkig over het net beland en door de tegenstanders niet al te best werd verwerkt. Nr 7 kreeg de bal terug in zijn richting en wist met een geoefend oog de bal uit te kijken, winst van deze set 9-25. Met een totale overwinning van 1-3 sluiten we deze wedstrijd goed af en nemen 4 punten voor het kampioenschap mee naar huis.
Wat rest is natuurlijk de beroemde vijfde set van H2. De eerste ronde in deze set was van Krijn, 44 is hij geworden en wilde dat graag met zijn ploeggenoten vieren. Krijn nogmaals van harte. Dat de tegenstanders ook een vijfde set kennen lijkt logisch maar wat daar op tafel kwam!!!!!!
Laten wij het dan maar bij wat heerlijke glazen gerste nat houden en voor de bobbers onder ons iets lichters. Daar het al wat donker begon te worden en diversen van ons nog verplichtingen hadden werd de kleedkamer en de douche opgezocht. Wat zich daar allemaal afspeelde blijft geheim. Een tipje van de sluier, zo was er een eend aanwezig en ook bleek dat je van een stuk papier, dat om het nat worden tegen te gaan was verpakt in plastic, kon mee zingen. Nu begrijp ik waarom men het zo vaak over Mexico heeft bij H2.
Nummer 7