Vridos

  /  Heren3   /  Vridos HS3- WHV HS4: een hele “beleving”

Vridos HS3- WHV HS4: een hele “beleving”

Zaterdag 13 april  stond de beladen wedstrijd tegen het één plaats hoger geklasseerde WHV op het programma voor de muppets. Uit in Asperen was er met 3-1 gewonnen en dat was het begin van een hele sterke periode van de muppets. Graaf Tel was weer hersteld van een lichte zweepslag dus we konden in volle sterkte aantreden. Helaas moest Gonzo op het laatste moment verstek laten gaan. Met 8 muppets werd gestart aan de wedstrijd waar het volgens the swedisch chef niet alleen moest gaan over volleybal, maar ook moest er een team staan dat “beleving” en “plezier” uitstraalde. Met de van zijn verjaardag herstellende Tanimal en Beaker op de bank werd vol concentratie gestart.

Op zich was het begin best om aan te zien maar al snel werd duidelijk dat er vandaag vrij statisch en statig werd gevolleybald. De muppets schenen niet te begrijpen dat er beweging nodig is om ballen te pakken. Het was allemaal een beetje matjes, maar tot 8-8 ging het redelijk gelijk op. De service liep niet lekker en te veel ballen werden niet aangepakt en de muppets lieten vaak ballen lopen die vervolgens gewoon “in” vielen.  De gasten werden onnodig sterk gemaakt en door rommelig volleybal ging de eerste set vrij gemakkelijk met 14-25 naar de gasten uit Asperen. The Swedisch chef stond zich terecht op te winden aan de zijkant en gaf aan dat er meer spirit in moest. Kermit en Koekiemonster mochten de tweede set vanaf de bank aanschouwen terwijl Waldorf, Sam de Eagle, Graaf Tel en Ployd Pepper werden versterkt met Tanimal en Beaker.

Over de tweede set moet ik erg kort zijn. Dit was misschien wel de slechtste set die we het afgelopen jaar met elkaar hebben gespeeld. Het ontbrak aan spirit, scherpte en er ging veel mis. The Swedisch chef trok bijkans zijn grijze haren uit zijn hoofd van ongeloof en in niets viel hier het geïnspireerde trainingswerk van hem te herkennen. Het leek wel alsof we gedrogeerd waren en met zijn allen stonden we te kijken hoe WHS met 13-25 de tweede set in de wacht sleepte.

In de aanloop naar de derde set werd nogmaals duidelijk gemaakt dat we van deze tegenstander niet hoefden te verliezen en dat we minimaal moesten gaan voor een vijfsetter. Waldorf en Graaf Tel mochten even uitrusten. De woorden van the Swedisch Chef leken eindelijk uitwerking te hebben. Dankzij goede servicebeurten en redelijk verzorgd spel werd in een mum van tijd uitgelopen naar 16-7. De gasten uit Asperen begonnen fouten te maken, maar kwamen na een technische time out terug tot 17-14. Toch werd uitgelopen naar een voorsprong van 24-19 en wat zo vaak gebeurd bij de muppets kruipt er gemakzucht en angst in de ploeg. In plaats van de tegenstander te intimideren met geschreeuw en aanmoedigingen leek de sfeer wel gelijk aan de aula van een rouwcentrum. De tegenstander rook bloed en toen Koekiemonster een niet te missen bal ook nog eens in het net sloeg (hij is toch niet voor niets spelverdeler geworden) was het helemaal gedaan en ging de set verloren met 24-26. The Swedisch chef was de wanhoop nabij. Hoe kan dit nu toch gebeuren.

Met alle energie die hij in zich had sweepte hij de muppets nogmaals op en gaf de opdracht mee dat met het winnen van de vierde set toch nog wat recht gezet kon worden bij het massaal toegestroomde publiek, waar wederom onze meest trouwe supporters zich verzameld hadden. Eindelijk bleek er toch spirit in de ploeg te komen en er werd gevochten als leeuwen en de tegenstander werd wederom in het nauw gebracht. Nu zat het op sommige puntjes wel mee, handballer koekiemonster speelde de vermoorde onschuld bij een wat smerige bal en de tegenstander besloot om alle ballen te pakken, ook de ballen die ver uit zouden zijn geweest al hadden ze hem laten gaan. Er werd uitgelopen naar een voorsprong van 24-22…maar WHV kwam terug tot 24-24 en hadden de opslag. Het zou toch niet weer. De spanning was om te snijden. Dankzij goed samenwerk en geloof houden in een goede afloop werd de derde set gewonnen met 26-24. De ontlading op de tribune was zo groot alsof zo juist het kampioenschap was binnen gehaald. Mensen stonden op de banken om de muppets toe te juichen.

In de evaluatie werd als snel duidelijk dat het vandaag ontbrak aan “beleving” Aangezien hierop moeilijk valt te trainen werd aan de muppets de opdracht meegegeven om de laatste wedstrijd van het seizoen aan de coach te laten zien dat er daadwerkelijk beleving zit bij de muppets en dat zullen we in en tegen nieuwendijk volgende week ook ruimschoots laten zien. Of daarmee de winst wordt behaald is nog niet duidelijk maar dat het punten scheelt is wel zeker. Volgende week zullen we zien ofdat het voornemen van de muppets ook uitvoering krijgt!

Add Comment