Vridos

Vridos H1 heeft een andere definitie van wedstrijd spelen

Haaften – Wat is eigenlijk de definitie van een wedstrijd? Wat is de diepere zingeving van zo’n treffen? In de stilte van deze zware zondagmorgen terugkijkend op de het treffen van Vridos H1 met koploper Haaften Kwiek H1 is het toch even tijd om de balans op te maken en stil te staan bij het hogere doel wat deze acht mannen en hun coach nastreven. Na het succesvolle seizoen 2014 – 2015 waarbij de mannen een mooie derde plaats wisten te bemachtigen, staan de heren nu ook op drie…drie wedstrijden, met een dramatisch laag aantal punt. Het is dat er statistisch geen gegevens bekend zijn maar slechter zijn de heren sinds lange tijd niet begonnen.

Even een informatief moment, een zoektocht door de online encyclopedie leert dat een wedstrijd een zelfstandig naamwoord is welke een strijd tussen mensen of groepen betekent. Een strijd tussen personen of georganiseerde groepen van personen om uit te maken wie op een bepaald gebied, meestal sportief of cultureel, de sterkste is…. Zou het daar misschien mis gaan? Hebben de mannen van Vridos niet begrepen wat een wedstrijd daadwerkelijk is? Zou het niet draaien om die reeks gebeurtenissen waarbij men vooral plezier het hoogst haalbare is?

Natuurlijk, het treffen tegen Haaften Kwiek was een mooi treffen. Spannende setstanden, mooie series en hard werken, maar pieken kon Vridos nooit! De foutenlast lag te hoog, services die uitgeslagen werden, passes die niet aankwamen bij de juiste spelverdeler en aanvallend te weinig rendement door het blok op het midden van de mannen van Haaften. Zo dramatisch zelfs dat notabene bankzitter en de geblesseerde Matthijs van Beusekom achteraf genomineerd moest worden voor de “vorige keer was IK goed”-titel voor de volgende keer. Het enthousiasme en lef bleek in ieder geval ver te zoeken, totdat…totdat de heren weer aan de tafel zaten voor de nabespreking.

Er kon weer gelachen worden, op voor een nieuwe reeks gebeurtenissen vol plezier. De tijgerbalsem bleek geen overbodige luxe bij het douchen, het naaiwerk van Erik en Matthijs werd vergeleken waarbij zelfs zijn “KEVIN” even geraadpleegd moest worden en de badjas van dienst kreeg een nieuwe betekenis. Een eervolle rol nadat bleek dat de dames van Haaften er in ieder geval wel om konden lachen. Nog nooit eerder trok het zo veel besproken kledingstuk zoveel bekijks en na een eerste stemronde werd bepaald dat teamcaptain Vincent Wols volgende keer te aanschouwen is in ons blauwe “vorige keer was IK goed” pluche badtenue. Alleen maar omdat hij besloot volgende keer geen aanvoerder meer te willen zijn…? Nee, Vincent was misschien wel de enige die vanuit de diagonaal nog enige druk wist te leggen op de grote tegenstanders die vooral via hun nummer 3 wel tot scoren kwamen en zodoende 3 sets in hun voordeel wisten te beslechten. Alleen de tweede set wisten de heren van Vridos enig statement te maken alhoewel Vridos op een setpoint van 24-23 verzuimde het punt direct binnen te serveren en zodoende tot 26-24 moest doorvechten voor hun verdiende punt.

Maar het blijkt een treffen die mogelijk nog een vervolg krijgt… de beoogde sponsor, fabrikant van de rode snoepjes, zal na dit resultaat ongetwijfeld besluiten af te zien van een samenwerking aangezien de resultaten niet hoopvol zijn en niet matched  met de clubkleuren, dan maar blauw? Een fastfoodketen langs de A15 bleek ook geen succes, Bart bleek zijn buik vol te hebben en dus zullen we volgende keer maar weer aansluiten bij onze eigen vertrouwde Kees… Zaterdag 31 oktober zijn we om 17:15 weer te zien in eigen huis.