Vridos

Heren 2 wint eerste wedstrijd (makkie!!)

Een nieuw seizoen voor het Kampioenenteam van Vridos. En onder het motto “never change a winning team” heeft Kampioenentrainer Ko den Hartog dit jaar dezelfde selectie onder zijn hoede als vorig jaar. Hoewel …
Op de eerste training sloeg het noodlot al toe. Henk struikelde bij het stuiteren van de bal over een lijn (dat heb je met zo’n nieuwe vloer) en opnieuw ging het mis met de bewuste knie. Henk, veel sterkte ermee, we missen je!! Kom snel nog eens een biertje doen!!
De eerste wedstrijd werd direct weer een mooi avontuur voor het nieuwe Kampioenenboek. Naast Henk moesten ook Martin en LennB verstek laten gaan, beiden vanwege familiefeestjes. Toen waren er nog 6 … Nou ja, 6. Je kunt beter zeggen 5 en een beetje. Paul was vergeten dat hij ook geen 18 meer is, en rare capriolen op het strand leverden hem gekneusde ribben op. Hij was beschikbaar om eventueel in te vallen, maar meer zeker niet. En was hij maar niet ingevallen, want na een half setje spelen in de vierde set ging het nog wat verder mis. Paul, sterkte met het herstel, we hopen je snel weer te zien; en denk de volgende keer even beter na voordat je stuntman gaat spelen!
Gelukkig was Heren 3 bereid om één van de befaamde Muppets uit te lenen. Tanimal, super bedankt dat je met ons mee wilde. Wat ons betreft is het voor herhaling vatbaar!!
Het was dus zaterdag 21 september. De eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen: uit in ’s-Gravendeel. Moesten we vorig jaar al eens naar Engeland en een andere keer via de boot, nu leek het alsof we op vakantie gingen via de Franse tolwegen. Paul had direct sjans met de (niet meer zo heel jonge) tolpoortjesmevrouw, maar toen Tanimal in zijn beste Frans “bonjour” riep, was het snel gedaan met de liefde.
In ’s-Gravendeel kennen ze de Kampioenen natuurlijk al. Dus er was een heel draaiboek gemaakt om ons uit ons evenwicht te brengen. Ze deden allemaal alsof ze niet wisten op welk veld we moesten spelen. Eerst werden we naar het achterste veld geleid, waar al 2 damesteams aan het inlopen waren. Toen we net met de dames een mix-toernooi geregeld hadden, werden we naar een achterafzaaltje gestuurd. O nee, daar is het ook niet. Terug naar de grote zaal, het middenveld. Na het warmlopen opnieuw verwarring. Toch maar naar het achterafzaaltje. Ach, ons maakt het niet uit. Wij winnen op elk veld wel! Achteraf was het gewoon tijdrekken van die mannen, omdat er nog een paar bij een andere wedstrijd aan het tellen waren.
Op naar de 6e set. Glansrijk gewonnen natuurlijk, zoals altijd. We moesten dit keer zelfs tijdens de 6e set douchen, anders was het water koud. En een bijzondere douchesessie werd het, dat is zeker. Met Jean-Paul de badeend (doet-ie-het nou wel of doet-ie-het nou niet? Jahoor, hij doet-het!!), een speciale uitvoering van Mexico, Mexi-i-i-i-cooooooo (gelukkig kunnen we bij de volgende douchebeurt gebruik maken van de geplastificeerde versie; Tanimal, ook hiervoor bedankt!), en nog een aantal dingen die ik niet verder mag vertellen. Heeft u geen idee waar dit over gaat? Ik eerlijk gezegd ook niet, maar het is allemaal wel echt gebeurd!
En o ja, dan vergeet ik nog bijna het allerbelangrijkste: de wedstrijd zelf. Nou, dat werd een vluggertje. Not!! Halverwege (na 2 gewonnen sets) dachten we dat we heel snel aan de laatste tree toe zouden zijn. Maar de volgende 2 sets gingen net zo gemakkelijk weer verloren. Op naar de 5e set dus. Die golfde nogal heen en weer. De mannen van Benevia (zo heet die club waar we tegen speelden) begonnen er bijna zelf in te geloven, toen ze op 14-13 op matchpoint kwamen. Maar je moet de Kampioenen natuurlijk nooit onderschatten. Op dergelijke standen komen er altijd weer nieuwe krachten boven! Het laatste punt werd uiteindelijk binnengerost door LennP (via één van zijn befaamde “dood-of-de-gladiolen-ballen” die soms op onverwachte momenten verrassend goed uitpakken): 16-14 dus en na bijna 2 uur spelen konden we eindelijk aan het bier (en de rest van het verhaal kent u al). Mannen, zullen we afspreken het de volgende keer ietsje eerder af te maken??
Tot slot: man-of-the-match was zonder enige twijfel TANIMAL. En waarom? Een beetje vanwege zijn enorme serviceserie in de tweede set. En ook een klein beetje vanwege zijn mooie aanvallen (weet je nog dat balletje rechtdoor?) en zijn prima passes. Maar waarom vooral? Omdat Tanimal zelfs in het achterveld een harde aanval van de tegenstander gewoon afblokt!! Rechtstreeks terug in het veld bij de tegenstander, zo op de grond. Dat had de tegenstander nog nooit gezien (en wij eerlijk gezegd ook niet)!!
A.s. zaterdag (28 september) spelen we voor het eerst thuis. En de vereniging heeft bedacht dat het thuisseizoen niet beter begonnen kan worden dan met H2 als zaalwacht, bardienst en fluiters van de dag. Kortom: de hele zaterdag kunt u genieten van de mannen van H2. Het zal wel allemachtig druk worden in Giessenburg!!