Vridos

Een leuke wedstrijd, maar ook een wijze les voor Vridos D1 tegen OKK ’70 D2

De wedstrijd van vandaag beloofde minder spannend te worden dan die van vorige week. Met een prognose van 4-0 in ons voordeel, lag de winst voor het grijpen. Natuurlijk moesten we op alles voorbereid zijn en dezelfde inzet tonen om de prognose waar te kunnen maken! Dit werd ook vooraf door Ko nog even benadrukt.

De eerste paar punten werd meteen duidelijk dat we alert moesten zijn. OKK begon aanvallend, dus aan ons de taak om hierop in te spelen en de leiding over te nemen. Gelukkig was hier niet lang voor nodig. Nadat we een punt of 10 gelijk op gingen, kregen we de overhand. Onder andere doordat het dynamische duo Annelies en Marianne er voor zorgde dat de bal, van waarvandaan dan ook, weer bij de aanvallers terecht kwam. OKK bleef deze eerste set uiteindelijk niet verder dan 15 punten.

Het positieve gevoel van het einde van set één wisten we vast te houden en dit bepaalde de gang van zaken in de tweede set. Er werd gepasst, opgezet en vervolgens door Maike of Lotte op een tactische plaats geprikt of door onze Leonie achter in het veld geknald. De tegenstander kwam nauwelijks meer aan aanvallen toe. Met een eindstand van 25-9 voor Vridos, mag duidelijk zijn dat we er lekker in zaten!

Dan de derde set. De euforie zat er nog in en dat was in het begin goed te merken. Even onderweg, opnieuw bij een punt of 10, moesten we even door Ko tot de orde geroepen worden, want we zakten iets in, waren minder actief en dreigden het uit handen te geven. Die peptalk hadden we nodig, want daarna pakten we het spel weer op en kreeg ook Diana de kans om te doen waar ze goed in is; aanvallen! Dit keer wisten we OKK op 12 punten te houden.

Dit kon niet meer stuk! Toch? …

OKK begon de laatste set met een kleine voorsprong en wij maakten ons geen zorgen. Dit hadden we helaas wel moeten doen, want de voorsprong liep uit en tegen de tijd dat we ons zorgen begonnen te maken, was het al bijna te laat. Dit resulteerde in paniekerig spel van onze kant en de tegenstander kreeg opnieuw de kans om te laten zien wat ze in huis hebben. We hebben ons niet meer kunnen herpakken. Miscommunicatie, persoonlijke fouten en andere ongeregeldheden resulteerden in een eindstand van 16-25 in ons nadeel. Een flinke domper, want zo’n laatste set verliezen, voelt toch een beetje als de hele wedstrijd verliezen.

Uiteraard is dat laatste slechts een gevoel en mogen we trots zijn op de winst en ons spel in de eerste drie sets! We zijn als team in ontwikkeling en nemen deze ervaringen mee naar de volgende wedstrijd. Op alles voorbereid zijn, betekend dus écht op alles voorbereid zijn, de hele wedstrijd!